א מענטש זאל זיך מתבונן זיין, ווי גרויס חסדי הבורא ב"ה [ברוך הוא] זיינען, אז אזא קטן שבקטנים ווי דער מענטש איז, קען ער מאכען א נחת רוח גדול צום גדול הגדולים וכמ"ש [וכמו שכתוב] ולגדולתו אין חקר, דארף דער מענטש זיין תמיד באגייסטערט און טאן די עבודה בלב ונפש חפצה.
| וישלח שני (עם פרש״י) -- בראשית: ל״ב, י״ד - ל׳ | חומש: |
| מ״ד - מ״ח | תהילים: |
| אך להבין איך... ״קנח״ וכה״ג. | תניא: |
| הל׳ חובל ומזיק ז-ח. הל׳ רוצח ושמירת נפש.. בפרקים אלו. פרק א | רמב״ם ג״פ: |
| הל׳ טומאת מת פרק יז | רמב״ם פ״א: |
| מ״ע רלו. מל״ת רפ״ט. רצו*. (* בהוצאת העליר וקפאח: מצוה רצה.) | ספר המצוות: |