ט אדר א
אז מען געהט אין גאס און מען טראכט משניות תניא, און מ'זיצט אין קראם [סטאר] מיט א חומש, א תהלים, איז איצט איז דאס טייערער, ווי אין דער צייט, ווען אין גאס [סטריט] איז געווען ליכטיג באור תורה. מ'טאר ניט געהן אין גאס אליבא רקניא, מען דארף האבען תורה, מיט וואס צו געהן אין גאס.
ט אדר שני
בברכת בורא נפשות אומרים על כל מה שבראת - הכ"ף בחולם ולא בקמץ.
גודל התשוקה להתקשרות, יכול להשביע רק כאשר ילמוד מאמרי החסידות שאומר הרב וכותב, כי בראית פנים בלבד לא סגי.